Crohnisch Optimisme is een medisch coming-of-age verhaal, dat het diagnoseverhaal van Antonia “Nina” Mezzina vertelt. Op 16-jarige leeftijd kreeg ze de diagnose van de ziekte van Crohn. Het verhaal schetst een duidelijk beeld van hoe het is om de diagnose van een chronische ziekte te krijgen op jonge leeftijd. Zeer herkenbaar…
Het verhaal is samengesteld aan de hand van haar dagboek dat ze bijhield tijdens de periode van de diagnose. Soms kan het wat naïef of simplistisch overkomen, maar ik vind dat dit juist bijdraagt aan de echtheid en de gevoelens van een jonge meid die tijdens haar tienerjaren een harde diagnose te horen krijgt. De schrijfster wil het taboe rond de ziekte van Crohn doorbreken door het delen van haar ervaringen, met een optimistische kijk op het leven.
Ik was benieuwd of ik me in haar verhaal kon identificeren, aangezien het toch om een andere auto-immuunziekte gaat dan die van mij. Toch kon ik me in heel veel elementen terugvinden. Haar slechte ervaring tijdens de les lichamelijke opvoeding is me toch wel bijgebleven. Terwijl zij enorme last had van buikpijn tijdens het lopen, herinner ik mij nog dat ik met gesloten ogen de looptest deed, aangezien ik me totaal uitgeput voelde en gewoon wou slapen. Het onvoorspelbare van de ziekte en het verlies van controle over je lichaam, het niet weten wat de toekomst zal brengen, waren allemaal terug te vinden in het verhaal en zijn allemaal elementen die terug te vinden zijn bij vele chronische aandoeningen.
Ik kon me heel erg vinden in de lange zoektocht naar de juiste medicatie. Ook bij andere chronische ziektes heb je veel geduld en doorzettingsvermogen nodig om eindelijk het middeltje te vinden dat werkt. De vervelende bijwerkingen zijn niet te onderschatten, waar ik jammer genoeg ook veel ervaring mee heb. Het boek is dus niet enkel geschreven voor mensen met de ziekte van Crohn, maar het is ook een verhaal waar veel personen met een andere ziekte zich in kunnen herkennen. Ook de vele vervelende onderzoeken zijn niet weg te denken uit het leven van iemand met een chronische ziekte. Hoewel er heel wat samenlopende elementen te herkennen zijn met mijn diagnose, was het ook wel interessant om te lezen hoe het “diagnoseprotocol” en de behandelingen verlopen bij een andere ziekte zoals bij de ziekte van Crohn.
Achteraan in het boek werd er uitleg gegeven over de ziekte van Crohn zelf. Ook stonden er een heleboel getuigenissen in van personen met deze ziekte. Dit was een interessante aanvulling op het verhaal. Ik vond het een aangename leeservaring en het boek las heel vlot. Het ontroerde me hoe de schrijfster het verhaal op zo’n positieve noot afsloot, met een fijne toekomstvisie in gedachten. Dit geeft andere patiënten met de ziekte van Crohn (of met een andere chronische ziekte) zeker een warm en optimistisch gevoel na het lezen van haar diagnoseverhaal.
Liefs,
Saar
Deze blogpost bevat producten die ik heb gekregen in samenwerking met Uitgeverij Vrijdag. Bekijk de Disclaimer voor meer info.
Mademoiselle Saar 